Ik sta op een keerpunt. Wat geweest is, is voorbij en wat nog komen gaat is onbekend.
Het is best spannend om in de verte te kijken en als ik het toch doe merk ik dat het beeld onscherp is.
De afgelopen maanden heb ik vooral achteruit gekeken. Wat ging er mis en hoe kon het dat ik niet meer helder kon denken? Heel af en toe voelde ik het weer even, die moeheid en moedeloosheid. Maar na veel rust, reflecteren, nadenken en voelen gaat het steeds beter met me.
En nu, hier op dat keerpunt, kan ik me al bijna niet meer voorstellen hoe ik me maanden geleden voelde.
Heel voorzichtig kijk ik ook naar de toekomst. Wat wil ik doen als ik alles mag kiezen? En durf ik dat?
Ik ben nog te ver weg om dat beeld al helder te hebben, maar het wordt wel steeds scherper.
(geschreven tijdens de cursus “Verrassende levensverhalen schrijven” van Heleen Bosma)