Mijn gedachten zijn woordeloos. Pas als ik tot actie wil overgaan, heb ik woorden nodig. Dan zeg ik tegen mezelf “je moet…”. Maar ik moet niks. Van wie moet dat, en waarom zou ik iets moeten? Het leven is al moeilijk genoeg zonder de druk van ‘moeten’. Ik moet er zelf nog aan wennen. Want […]
Woorden doen er toe Meer lezen »
“Pap, wanneer ga je weer naar de werkplaats?” Die vraag stellen we hem zowat iedere week. Hij werkt op de tekenkamer, maar als de prototypes van de machines die hij getekend heeft klaar zijn gaat hij zelf kijken. Hij controleert of alles werkt zoals hij het bedacht heeft. En dan vallen daar rolletjes weerstanden, condensators
Iedere avond, direct na het eten, pakte hij de kruiwagen met schoffel, hark, schop en riek en liep hij naar onze grote groentetuin aan de rand van het dorp. Daar teelde hij macrobiotisch, maar op zijn eigen manier, de groenten voor ons gezin. Mijn vader, overdag werkte hij voor Philips en ’s avonds voor zichzelf.
Rosa opent voorzichtig de deur tussen de appartementen. Ik sta met mijn rug naar haar toe en gooi een hondenkoekje onze gang in. Punker is even afgeleid en rent er naar toe. “Nu, “ zeg ik en we stappen samen door de deur en doen ‘m snel dicht.We zijn nog nooit in het appartementje van
Verdorie, het is nog donker en ik ben klaarwakker. Ik lig onder een slaapzak op mijn geïmproviseerde bed, een smalle harde bank, met mijn hoofd op een te hard en te hoog kussen. Ik reik naar het krukje waar ik mijn horloge gisteravond op gelegd heb. Net voordat ik het te pakken heb voel ik
